Selecteer een pagina
nooit had ik gedacht dat iets maken voor iemand die je niet kent zo moeilijk zou zijn. want geen flauw idee wat die graag heeft of al heeft of….dus maar een mailtje gestuurd voor wat verdere info…
resultaat: houdt van felle kleuren, veel kleuren bijeen of 1 alleen, retromotiefjes, geen tierlantijntjes maar wel prulledingen, houdt niet van pastel. 
nog beetje gedacht….en herdacht….en nog eens herdacht. en toen ineens een idee!  een juwelenrol zou ik maken. kwestie dat de mevrouw in kwestie wel van een juweeltje hield. en kwestie dat de meeste mensen die ik ken, zoiets toch nog niet hebben. 
maar geen patroon te vinden. dus op de slapeloze nachten van de voorbije weken lag ik me dan maar in te beelden hoe zoiets in elkaar moet zitten. en in welke volgorde. kwestie van voor 1 keer voorbereid te zijn. en systematisch. twee eigenschappen die meestal niet op mij van toepassing zijn. meestal is het hier eerder van trial and error. meestal veel error. 
dus ziehier het resultaat van mijn “denk”werk. ik hoop heel hard dat ze er blij mee zal zijn. 

en om er alvast iets in te kunnen steken, maakte ik een armband en oorringetjes.

(en nu moet het toch wel lukken dat ik gisteren in de Veritas KNAL dezelfde zag hangen zeker. weliswaar niet in stof, maar wel met dezelfde print.) 

 

op de foto lijkt het alsof de lintjes bovenaan niet allemaal even lang zijn, maar dat is wel het geval hoor. ze bollen alleen wat op.
en voor de eerste maal mijn paspel vastgenaaid met mijn nieuwe blinde ritsvoet, wat een luxe! van de eerste keer zat ie juist!

en voor wie zich afvraagt wat die lange worst in het midden is, dat is om ringen over te schuiven.
de lusjes dienen voor de kettingen (of armbanden) en de  te lange stukken stop je dan weg in het gebloemde opvangzakje.

 voor het ritstasje erop te naaien gebruikte ik de uitleg van Sofie (Elisana).

stofjes en accessoires: De Banier 
roosjes: Veritas