Selecteer een pagina

ook al wonen we in  regio antwerpen, we vieren moederkesdag in mei. omdat we het zo gewoon zijn van toen we nog niet tot de verre randen van ’t Stad behoorden. omdat de kindjes dan hun knutsels meehebben van op school en omdat we zo twee keer kunnen vieren ook natuurlijk.

musj (lees: mouche) zag een tijdje geleden in het tuincentrum hier in de buurt tussen al het moois dit staan.

er klonk een: 
“awel, dat zou nog iets goed zijn om bij mij in de hal te zetten se. das praktisch en dat brengt ten minste een beetje kleur in huis.”
het prijskaartje daarentegen was niet van die aard om dat ding nu meteen in ons karreke te leggen en zomaar mee te pakken.
maar bij mij ging een lichtje branden. 
bij de laatste editie van het “valse oudjaar”, een jaarlijkse traditie met de vriendinnnen, kreeg ik in de pakjesronde een lapje stof uit Peru. zeer kleurrijk, vrij groot, maar met een zeer grote onduidelijk wat het lot ervan zou betreffen. 
tot we dit dus tegenkwamen, anders zou het zeer waarschijnlijk naar de vergeetput van de onmogelijke stoffen verbannen zijn geweest.
ik liep enkele kringloopwinkels af op zoek naar een geschikt bankje, zocht en vond uiteindelijk een exemplaar voor 5 euro.
al een geluk dat de prijs niet afhing van het gewicht van het stof dat erin zat…
na enkele afstof en stofzuigbeurten, enkele laagjes verf en een avondje knippen en naaien aan het kussen ziet het er nu zo uit: 

samen met een breiboek en een bloemeke maakte dit haar moederdaggesschenk.