Selecteer een pagina

bij een verhuis komen er al eens vergeten schatten boven water.  een jeugdvriendin vond zo onlangs eentje met een emotionele waarde terug: het gordijntje dat in haar kinderkamer heeft gehangen. toen waarschijnlijk heel hip, maar  het enige interieur waar het nu nog in zou thuishoren is bij een hardcore retroliefhebber. en dat is nu iets wat mijn vriendin helemaal niet is.
ze vroeg me dus om er een toiletzak van te maken, als verrassing voor haar mama.
voor het modelletje kreeg ik carte blanche, zolang de print er maar goed uit kwam, want die is vrij groot.

zag je mijn nieuwe label al trouwens? 
ik koos voor het model een toiletzak die ik ooit zelf cadeau kreeg ( en waar ik dus geen patroon van heb) maar die ik zelf heel handig vind: een groot model, met twee afzonderlijke compartimenten die je plat kan leggen in je bagage of kan samenplooien en vastzetten met kamsnaps. 
ik dacht dat het patroon wel zelf te tekenen zou zijn. en dat was ook het geval. 
wat ik daarentegen onderschat heb, is dat de versie die ik heb, niet gevoerd is. je ziet de naden overal zitten. dat wou ik niet in de versie voor mijn vriendin. 

daarom voerde ik het geheel, deels met een effen oranje voering, deels met de gordijnstof.
als tussenvoering gebruikte is hobbs om het geheel zachter te maken.
maar manlief, wat heb ik gevloekt om dit ding proper te kunnen draaien! de werkvolgorde was toch niet zo eenvoudig.

maar al het gefriemel was het waard toen ik het gezicht van mijn vriendin zag! ik ben eens benieuwd wat haar mama er van gaat vinden