Selecteer een pagina
feestjes. 
ik hou ervan. 
waar ik niet van hou, is mijn onvermogen om iets af te maken voor een deadline van zeg maar 5 minuten voor we moeten vertrekken.
het was hier al 3 weken op rij prijs.
week 1 met deze tasjes
week 2: 
een van mijn “oudste” vriendinnen (al 18 jaar) stapte als laatste van onze “collegebende” op tram 3. 
er ging een “sportief” feestje mee gepaard. 
de foto’s zie ik hier liever niet gepubliceerd wegens het hoge “fout” gehalte, maar leuk was het zeker.
het maken van haar cadeautje leek op een marathon.
het klinkt onmogelijk maar ten eerste had ik helemaal geen stof liggen die bij haar paste.
(stipjes, lime, felle kleuren)
naar de veritas dus voor een zeer bescheiden lapje stof.
ik wou een patroon gebruiken uit het Tilda boek. 
ik dacht tweede keer goede keer, maar ook nu ging het mis. 
ik ben er niet uit of dat aan mij ligt of het patroon.
we zullen het maar in het midden laten.
conclusie vrijdagavond zeer laat: een tasje dat onmogelijk afgegeven kon worden.
dus werd er zaterdagvoormiddag hertekend (de tweede keer dat ik zelf een tassenpatroon tekende) 
en opnieuw genaaid.
resultaat: 
een aanvaardbaar tasje 
(over de hoekjes ben ik nog niet helemaal tevreden, maar kom) 
te weinig tijd om nog deftige foto’s te trekken. 
ze had al eens laten vallen dat ze ook stoffen oorringen wou, bij deze helemaal in thema…

stoffen tasje: veritas
stoffen oorringen: restjes
kamsnaps: dawanda
spullen oorringen: de banier.
week 3: 
de wereld is een kapoen/ hartedief rijker.
kleine Bartel is een feit.
mijn hart heeft hij ondertussen al gestolen.
ik vroeg de mama wat ze het liefst zou hebben als ik iets zelf maakte.
ze wou graag een dekentje, kwestie van lang mee te gaan. 
ook zij vond in mijn stoffenvoorraad niet meteen iets naar haar zin. 
(jongensachtige stoffen zijn nu eenmaal ondervertegenwoordigd in mijn voorraad)
dus na de yoga sprong ik binnen bij Stich en Co, vergezeld van manlief en een vriendin.
wat een bevalling was dat!
we zochten en puzzelden, kregen raad en voorstellen van de winkelmevrouw en werden 
het uiteindelijk eens over dit stofje van Michael Miller.
ik combineerde het met een stuk donkerblauwe nicky velours uit mijn voorraad. 
omdat ik de donkere stof wat wou breken, wachtte ik op het geboortekaartje 
om in thema te kunnen werken.
en dat was een dankbaar kaartje.
er stond oa een walvis op, heel gemakkelijk over te nemen dus.
ik vergrootte het beest, nam ook nog de zon over (die je niet ziet op de foto).
maar ook hier weer pas klaar vlak voor we moesten vertrekken.
 `

stof Michael miller: stich en co.
al dat last-minute gedoe brengt me dus bij de nieuwe missie van de week.
beter plannen! 
de vorige missies lukken ondertussen aardig goed. nog niet alles beland meteen op de juiste plaats, maar ik probeer een nieuw truukje te hanteren. als het minder dan 2 min duurt om het op te ruimen, meteen op de juiste plaats leggen.
en de weekmenu hou ik ook vol. 
dat scheelt toch ook weeral in stress. 
nu enkel beter leren plannen, met de verhuis en de feestdagen in zicht wordt dat een pittige opdracht.