Selecteer een pagina
zwaaikleedjes zijn hier erg in trek. als ik het woord zwieren nog maar in de mond neem, ben ik al verzekerd van instant succes. zou het misschien aan de leeftijd liggen? alhoewel, ik zit ondertussen op tram 3 en ben nog altijd verzot op zwaaiende onderkleding. tenzij het door de wind gebeurt op een onbewaakt moment waardoor ik met mijn achterwerk te koop loop. dan vloek ik eens goed en schiet mijn bloed naar mijn hoofd. want bij kleuters is dat nog schattig als die zo een keer met hun onderbroek te koop lopen, ikzelf ben daar op mijn leeftijd niet meer zo zot van. het kan ook aan de idee van mezelf over dat achterwerk in kwestie liggen natuurlijk. 
anyway…
op het laatste stoffenspektakel in leuven kocht ik dit couponnetje voor 5 euro. in het hoofd meteen een zwaaikleedje voor Patat. 
aangezien er de laatste tijd weinig tijd overblijft om te naaien, laat staan om patroonboekjes te doorbladeren en over te tekenen, hergebruikte ik een patroontje.  ik liet de mouwtjes achterwege, omdat die toch niet zo lekker zitten onder een vestje. rond de hals en de taille naaide ik een zigzagbandje uit de nieuwe collectie van Veritas. 
het kleedje is helemaal gevoerd in een superlicht katoentje om het niet te laten doorschijnen. 
de blinde rits vormde een uitdaging, maar het is uiteindelijk wel gelukt.
juffrouw Patat had duidelijk niet zo veel zin in een fotoshoot. dat komt er ook van als ge dat probeert te doen op een een verjaardagsfeestje voor de Papoes. (haar opa) 

maar terwijl zij genoot van een chipske met geitekaas…..

kon ik gelukkig nog enkele foto’s nemen.

mag ik nog eentje mama?
patroon: burda